Cesis, Letland

Na een bescheiden ontbijt gaan Frank en Jaap de stad verkennen terwijl Jurden nog even blijft liggen en aangeeft de sauna te willen gebruiken. In de stad ligt een mooi park aan de voet van het kasteel. Zwervend door de stad komen we bij een kerk die wij kunnen bezoeken. In de kerk vertelt een oudere dame ons, heel verrassend in het Engels, dat wij de toren kunnen beklimmen. Het blijkt dat zij nog vóór de Sovjettijd Engels heeft geleerd. Wij de toren in, overduidelijk staat toerisme hier nog in de kinderschoenen. Amateuristische pogingen om de torenverdiepingen met lokale kunst, bloemsierwerk en schilderijen kunstzinnig in te richten. Ook bij de veiligheid van de trappen en het vloerwerk hadden Frank en ik onze vraagtekens. Natuurlijk weegt mee dat wij beiden niet uitblinken op (voor ons) grote hoogte. Tegen elven zijn wij Jurden gaan halen, die wij luierend aantroffen in de hotelkamer. Wij vervolgens naar het kasteel, donkere bedoeling want we krijgen een kaarslantaarn mee om de boel bij te lichten. En inderdaad blijken wij de kaarsen nodig te hebben bij het beklimmen van de toren. Helaas hadden we de kaarsen achtergelaten bij de kerker, ff jammer maar geen probleem als je voorbereid bent. Bij het wensminniatuur van het kasteel heeft Jurden zijn muntenverzameling nog verder uit kunnen breiden, altijd handig als het geld niet zo diep ligt. Helaas zat het ochtendprogramma er toen op en gingen wij door naar Tartu. Te Tartu liep alles voorspoedig, meteen een hotel en een welkomstwoord van twee dronken lorren. Hetgeen helaas onderbroken werd door een man in een geel vest op een fiets die tegen zijn wil de hele tijd "scheische" riep. Jurden voelde zich meteen thuis. Na een paar pinten en een hapje eten bij Greta op tijd naar bed.