Ulaan Bataar (ja, zo schrijf je dat in Nederland!)
Door: Jaap
Blijf op de hoogte en volg Chaos
12 Juli 2010 | Mongolië, Ulaanbaatar
Hoi Volgers,
Wij zijn op zaterdagochtend vroeg opgehaald door Anna om met de trein door te gaan naar Mongolie. Het was om een uur of half vier dat de wekker ging. Daarna aankleden en naar het station.
Het was daar vrij rustig en ons compartiment was snel gevonden. Wederom (ja, je dacht dat het niet kom) wat kleine verschillen met de vorige trein. Dit was een Chinese trein met dito heel vriendelijk personeel (de meevaller) maar van schoonmaken hadden de jongens nog nooit gehoord. Het vuil kon er afgebikt worden in lagen.
Helaas nu geen airco en ook geen maaltijden meer. Drank was wel op voorraad en goed koud. Beetje gelezen en geslapen tot aan de grens. De Russische grens was een ervaring die je nooit meer vergeet, uren wachten op......... GEEN IDEE!
Ze namen de paspoorten mee en je kon wachten. We konden wel het een en ander inslaan in de supermarkt buiten het station (ja, je mag er wel uit). Hierna (1 km verder) nog even de Mongoolse collega's. Waarom samen als het apart kan?
Enfin, 4 uur later kregen wij de paspoorten van onze Slowaakse medereizigers weer terug??????? Goed dat er nog iemand oplet!
Maar aan alle goede dingen komt een eind en wij gaan weer verder.
De aankomst in Ulaan Bataar was om 6:45 uur plaatselijke tijd. Onze hostess Enhk Hui en collega stonden op ons te wachten, prima opvang. De groep groeide tot 10 man. Meteen door naar het ontbijt. Ja, ja, het eten was overal goed geregeld.
Na het ontbijt kwamen er nog 10 man bij en meteen door naar het festivalterrein. Lekker (zoals sommigen van ons) als je 5 dagen in een trein hebt gezeten zonder douche en airco (wij hadden echt mzzl). Leuke openingsceremonie en meteen erna het worstelen. Leuk om te zien.
De kracht van het leuk houden ligt dan ook in de beperking van zaken en na de lunch namen wij dan ook afscheid van het gezelschap die nog allerlei leuke zaken gingen bekijken (meer worstelen en boogschieten). Wij besluiten om op eigen gelegenheid de stad te verkennen en een locatie te vinden voor de wedstrijd van vannacht. Dit is gelukt in de Grote Khaan(PUB).
Na gegeten te hebben en een klein voorbereidend dutje gaan wij om 2 uur 's nachts ter plaatse. Je verwacht niet veel maar het was een volle bak. Mongolen slaan echt door en zijn dan ook in oranje en rood gekleed. Dit met drie koelkasten bier (die in de rust leeg gedronken zijn) staat garant voor een feestje. Gelukkig konden wij een serveerster strikken om ons in de tweede helft van binnenuit te voorzien van bier (herkenbaar aan de oranje verlichting die wij gegeven hadden).
Helaas voor Oranje maar wij hadden de nacht/ochtend van ons leven! Je leert een volk hier goed kennen. Ze zijn in voor een geintje en bloedfanatiek ten aanzien van voetbal. Na afloop zei er zelfs een "gelukkig niet verloren van de Duitsers" ????????? Heel bijzonder!
Vandaag hebben we uitgeslapen en een museum bezocht. Drinken nog rustig een biertje en morgen naar het Gerkamp.
Vanuit het gerkamp gaan we meteen door naar China. Het volgende bericht zal dan ook daarvandaan komen.
Groetjes,
JFJ
Wij zijn op zaterdagochtend vroeg opgehaald door Anna om met de trein door te gaan naar Mongolie. Het was om een uur of half vier dat de wekker ging. Daarna aankleden en naar het station.
Het was daar vrij rustig en ons compartiment was snel gevonden. Wederom (ja, je dacht dat het niet kom) wat kleine verschillen met de vorige trein. Dit was een Chinese trein met dito heel vriendelijk personeel (de meevaller) maar van schoonmaken hadden de jongens nog nooit gehoord. Het vuil kon er afgebikt worden in lagen.
Helaas nu geen airco en ook geen maaltijden meer. Drank was wel op voorraad en goed koud. Beetje gelezen en geslapen tot aan de grens. De Russische grens was een ervaring die je nooit meer vergeet, uren wachten op......... GEEN IDEE!
Ze namen de paspoorten mee en je kon wachten. We konden wel het een en ander inslaan in de supermarkt buiten het station (ja, je mag er wel uit). Hierna (1 km verder) nog even de Mongoolse collega's. Waarom samen als het apart kan?
Enfin, 4 uur later kregen wij de paspoorten van onze Slowaakse medereizigers weer terug??????? Goed dat er nog iemand oplet!
Maar aan alle goede dingen komt een eind en wij gaan weer verder.
De aankomst in Ulaan Bataar was om 6:45 uur plaatselijke tijd. Onze hostess Enhk Hui en collega stonden op ons te wachten, prima opvang. De groep groeide tot 10 man. Meteen door naar het ontbijt. Ja, ja, het eten was overal goed geregeld.
Na het ontbijt kwamen er nog 10 man bij en meteen door naar het festivalterrein. Lekker (zoals sommigen van ons) als je 5 dagen in een trein hebt gezeten zonder douche en airco (wij hadden echt mzzl). Leuke openingsceremonie en meteen erna het worstelen. Leuk om te zien.
De kracht van het leuk houden ligt dan ook in de beperking van zaken en na de lunch namen wij dan ook afscheid van het gezelschap die nog allerlei leuke zaken gingen bekijken (meer worstelen en boogschieten). Wij besluiten om op eigen gelegenheid de stad te verkennen en een locatie te vinden voor de wedstrijd van vannacht. Dit is gelukt in de Grote Khaan(PUB).
Na gegeten te hebben en een klein voorbereidend dutje gaan wij om 2 uur 's nachts ter plaatse. Je verwacht niet veel maar het was een volle bak. Mongolen slaan echt door en zijn dan ook in oranje en rood gekleed. Dit met drie koelkasten bier (die in de rust leeg gedronken zijn) staat garant voor een feestje. Gelukkig konden wij een serveerster strikken om ons in de tweede helft van binnenuit te voorzien van bier (herkenbaar aan de oranje verlichting die wij gegeven hadden).
Helaas voor Oranje maar wij hadden de nacht/ochtend van ons leven! Je leert een volk hier goed kennen. Ze zijn in voor een geintje en bloedfanatiek ten aanzien van voetbal. Na afloop zei er zelfs een "gelukkig niet verloren van de Duitsers" ????????? Heel bijzonder!
Vandaag hebben we uitgeslapen en een museum bezocht. Drinken nog rustig een biertje en morgen naar het Gerkamp.
Vanuit het gerkamp gaan we meteen door naar China. Het volgende bericht zal dan ook daarvandaan komen.
Groetjes,
JFJ
-
12 Juli 2010 - 09:18
Chaos Travel:
het plaatsen van foto's gaat niet meer lukken deze reis. De Mongoolse computers eten graag een geheugenkaartje als ontbijt :-( -
12 Juli 2010 - 09:22
Natasja:
En? Hebben jullie die Mongoolse schone al gevonden ;-)
Nederland is een beetje in mineurstemming hier na het verlies van Spanje. Maar dat overleven we ook al weer.
Valt mij alleen een beetje tegen dat jullie niet het gehele festival hebben uitgezeten!
Veel plezier nog in jullie gerkamp en niet teveel smullen van die thee met jakboter of dat paardenmelklikeurtje! -
12 Juli 2010 - 10:16
Iris:
He mannen,
beetje laat jullie blog gevonnden maarja ik was ook week afgesloten van de buiten wereld :P
Leuk om te lezen dat jullie het daar naar je zin hebben. ik kijk uit naar de foto's bij terugkomst. Doe voorzichtig (moet niet moeilijk zijn met jaap en zijn pilletjes/mengseltjes :P) en veel plezier !!! -
12 Juli 2010 - 17:02
Paola:
Zelden zoveel sjaggy Nederlanders meegemaakt als vandaag. Mensen gingen zelfs spontaan met elkaar praten in de rampstadrail, moet niet gekker worden! Daar ging mijn dutje. Ja ja, wij maken hier ook van alles mee ;-) Veel plezier nog en dank voor de update! Groetjes! -
12 Juli 2010 - 17:12
Fred-Miranda + Kids:
Goeie reis naar China....we wachten weer rustig af. -
12 Juli 2010 - 17:23
Hendrine:
ik had niet verwacht dat jullie de wedstrijd konden kijken. ik heb tot de verlenging gezien en ben toen naar bed gegaan.doordat ik s,nachts niet wakker werd wist ik dat we verloren hadden. Nou ben benieuwd hoe de gertent bevalt. -
13 Juli 2010 - 16:12
Cvetelina:
Hoi, hoi, :) een beetje sneu, maar over een week zijn jullie in NL:) wat gaat de tijd snel:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
